یونس شکرخواه وبلاگ دات:
دکتر بهروز بهزادی هم آمد
وبلاگ اکنون:
سردبیری که سردبیر تر شد
دکتر بهزادی هم خلاصه وبلاگ نویس شد.دکتر اسم وبلاگش رو گذاشته به روز و یک جور با اسم خودش امید داده به ما و البته آرزو.من هفت هشت ساله که دکتر رو می شناسم از ایران.اونجا معمولا دکتر کمتر با بچه ها همدم بود که به نظرم بیشتر به خاطر فضای رسمی تر ایران بود اما توی این سه سال گذشته و توی اعتماد دکتر بیشتر با تحریریه ارتباط داره.وبلاگ نویس شدن دکتر که سابقه اش در روزنامه نگاری چاپی بیشتر از سی ساله خودش یه نشانه است از آینده.آینده یی که رنگ و صدا و زیبایی و البته امید توی زندگی ما پر رنگ تر خواهد بود.اگه او واقعا بنویسه وبلاگش خواندنی خواهد بود چرا که یه سردبیر که ده سال توی این شرایط سردبیر مونده حتما خیلی حرف ها برای گفتن داره.مثل یه بند باز که باید حواسش هم به بند باشه هم به اطراف و هم به زمین و هم به آسمون.تجربه ها و دلنوشته های دکتر میتونه در شرایط فعلی مفید باشه.
دکتر بهزادی حالا دو تا سردبیری داره یکی روزنامه و یکی وبلاگ خودش.
در این سال ها که دکتر به قول خودش کاپیتان ما در روزنامه بوده دوستش داشته ام به خاطر لحظه هایی که به مردم و ایران و انسان عشق ورزیده و البته شاید یکی از تند ترین منتقدانش هم بوده ام گاهی .اما سر جمع خوبی هاش بیشتر از نه خوبی هاش بوده برای نخستین پست او نوشتم:آقای دکتر به دنیای روزنامه های بدون سردبیر خوش آمدید ...
دکتر جان سلام
وقتی دیدم وبلاگ راه انداخته ای جدا خوشحال شدم.من شما و نسل شما را جلوه ای از تاریخ روزنامه نگاری معاصرمان میدانم.سرشار از خاطره ها و نکته ها که نمیدانم چرا هرگز مکتوب نمی شوند.منظورم نه تاریخ رسمی که تاریخچه شفاهی این حرفه پر آشوب است.به یقین وبلاگتان بسیار خواندنی خواهد بود اگر از نکته های گوار و ناگوار آن برای جوانترهای این حرفه بنویسید. همیشه سلامت باشید
سلام
قدم نو رسیده در دنیایی مجازی مبارک!
به سلامتی و خیر باشد انشا ا...!
ولی نکن روزنامه را قرار است تعطیل کنند؟
خدا سایه مرتضوی را بر سر همه ما مستولی فرماید!!
حتی اینجا آقای سردبیر.
سلام.خوشحالم وبلاگتان را میبینم.به امید روزی که همه نویسندگان برجسته ما وبلاگ داشته باشند.
پیروز باشید.