[email | web]   سپهر

سلام آقای دکتر ... راستش من بیشتر دقایقم را لااقل در ساعت های آرام و بی دغدغه با اعتماد و شرق و اقبال و وقایع اتفاقیه و حیات نو و یاس نو و کیهان و جمهوری اسلامی و ... می گذرانم اما چون حرفه ام در وادی روزنامه نگاری نیست کمتر پیش آمده است که نام های پشت پرده هر روزنامه را هم بدانم ( غیر از چندتایی که خیلی تابلو هستند ! ) ...امروز شما را پدر دوست قدیمی خودم - اعتماد - شناختم ( پیشتر آقای حضرتی را می شناختم ) ... اما اعتماد دیگر دوست من نیست ... خیلی دوست داشتم یک جوری بتوانم این را به اعتمادیون !!! بگویم که خدا را صد هزار مرتبه شکر اینجا امکانش فراهم است ... من با نظر ایران امروز بسیار موافقم ... البته بیشتر از او گله مندم ... من اعتماد را از قبل ها می خواندم ... چندبار تا حالا چرخش در سیاست ها و مواضعش داشته و این آخری ها هم که تبلیغ ثابت ۵۰۰۰۰ تومان کروبی را زده بود نیم صفحه اول ... و من مانده ام و نسخه های قدیمی تر اعتماد ... ثانیا تکلیفتان با عوام و خواص روشن نیست ... تیتر اول معمولا مربوط به بخش خاصی از جامعه است ... وقتی روزنامه را می خری و میخوانی می بینی که فقط ۱۰ درصد مطالب در حد فهم تو هستند و بقیه صفحات مطابق استانداردهای روزنامه های بسیار معمولی و شاید نخواندنی پر شده اند ... البته من میدانم که نظرات سرمایه گذاران و مدیر مسئول و صاحب امتیاز قطعا نقش خواهد داشت و اعمال خواهد شد ... اما ... تکلیف خواننده روزنامه خوان با اعتماد روشن نیست ... نمی دانم منظورم واضح است یا نه ؟ مثلا تکلیف من با شرق روشن است ... با کیهان همینطور ... یعنی وقتی میخواهم کیهان را بخرم میدانم برای چی دارم پول می دهم ... همینطور تکلیفم در خرید اقبال روشن بود ... اما هنوز با تردید اعتماد میخرم ... نمی دانم دقیقا چه روزنامه ای دارم میخرم ... البته من نمیخواستم جای تبریک برای وبلاگ در اولین کامنت منتقد پرادعا بشوم ... به هر حال تا حدودی زحمات اینکار را میدانم ... این شکواییه ها هرگز دلیل نمی شود که سپاسگزار و ممنون نباشم و به خاطر وجود روزنامه ای نه از جنس ...... !‌ دستان شما را نفشارم .... اما به هر حال ، فکر می کنم خود شما به عنوان یک انسان با پشتوانه عظیم روزنامه نگاری ، نقد را بیشتر از مدح می پسندید نه ؟‌این خصلت بزرگان است . در روزهای بعد باز هم ینجا می آیم .

---

پاسخ :
سلام دوست عزیزم. دوست داشتم اینجا خودم باشم. ولی مثل اینکه نمی شود و شخصیت حقوقی من خیلی زیاد با شخصیت حقیقی ام پیوند خورده است و از آن گریزی نیست.
خدا کند طوری نشود که اینجا من همه اش در باره روزنامه اعتماد جواب دهم. با این حال انتقاد شما خوشحالم کرد. سعی می کنم در آینده یی نزدیک هم به بخشی از انتقادهای شما جواب دهم و بخشی را هم بنوعی توجیه کنم. تا آن وقت پیشنهاد می کنم مطلب دغدغه های کار سردبیری را اگر در وبلاگ من نخوانده یی یکبار بخوان.

یکشنبه 19 تیرماه سال 1384 در ساعت 00:40